Onze afspraken zijn deze weken zo gemaakt dat er altijd iemand van ons thuis is.
Dat gaat dan over Robert en mijzelf.
Voor de komst van Dakota hebben we die planning al aangepast.
Robert werkt de ochtenden vanuit huis en ik geef dan buiten les.
De middagen en avonden zijn flexibel in te delen, overleg is dus zeker wel nodig.
De 1e 10 dagen ben ik volledig thuis geweest. Het is een hele verandering wanneer er een pup in huis komt.
Je weet niet van tevoren hoe alles gaat verlopen;
benchgewenning, zindelijkheid, omschakeling van nest naar nieuw huis, omgang met de oudere honden, contact met ons, gezondheid van de pup en meer.
Ik kies ervoor om de volle aandacht te kunnen geven aan de pup en alles wat daar dan op dat moment bij komt kijken.
Ik kan daar dan geen andere dingen 'bij hebben', omdat ik me volledig daar op wil focussen.
Er valt zoveel te ontdekken wanneer een pup je huis in komt, het is geweldig leuk om dat met volle aandacht mee te maken.
- Dakota is nu 11 weken oud
Het is zeer verschillend per pup, is mijn ervaring, hoe de opbouw naar het alleen thuis zijn verloopt.
Voor mij is dit geen prioriteit om daar snel mee aan de slag te gaan. Ik kies er liever voor om de agenda's zo aan te passen dat de pup de 1e weken niet alleen zou moeten zijn.
Een opbouw naar alleen thuis blijven maak ik wel in die weken dat er altijd wel iemand thuis is, we oefenen dit in korte momenten.
En omdat er niets moet, is er geen sprake van druk en kan dit heel ontspannen verlopen.
Even naar buiten lopen, even naar de buren, wat langer boven blijven om een was op te hangen, dweilen in de bijkeuken terwijl de pup aan de andere kant van de deur blijft enz...
Ik kies hiervoor zeer bewust momenten, want te merken is dat Dakota het moeilijk vind wanneer wij uit beeld verdwijnen.
Ze laat zich horen met een blaf of gepiep, niet iedere keer, het wisselt.
Omdat het wisselt bouwen we dit heel rustig op. We gaan even weg uit de woonkamer wanneer ze net is gaan slapen of wanneer we zien dat ze ligt te spelen of wanneer ze bezig is haar met voer gevulde Kong leeg te eten.
Zij ligt op dat soort momenten in de bench, de andere honden zijn los in de woonkamer.
Dat is de situatie bij ons thuis.
In de opbouw naar het alleen thuis zijn pakken we dat feit ook mee, ze zal vaak met de 2 andere honden thuis blijven, ook met 1 andere hond en soms helemaal alleen.
Met al die situaties gaan we haar kennis laten maken.
Dakota vindt het moeilijk wanneer wij uit zicht gaan en wanneer ze merkt dat er elders op de benedenverdieping of in de tuin iets gaande is waar zij met haar neus bovenop wil staan.
Ook hier passen wij onze planning en bezigheden aan om haar te kunnen laten ervaren dat ze ontspannen kan blijven wanneer wij dit soort acties ondernemen.
De uitspraak; 'ze moet er maar gewoon doorheen, dan leert ze het wel', daar kan ik me niet in vinden.
Een pup ontdekt de wereld, alles is nieuw en ik wil graag met haar een band en relatie opbouwen waarin sprake is van vertrouwen en respect voor elkaars welzijn.
Ik ben in grote mate verantwoordelijk voor haar welbevinden, voor haar leerproces.
Dat ga ik niet verknoeien door haar meteen aan haar lot over te laten en geen steun te bieden.
- in de bench achter in de auto. Ook dit bouwen we rustig op, ze hoeft niet in paniek te raken of zich ongemakkelijk te voelen. Ik kijk en luister naar haar en maak dan de keuze wat ik op welk moment doe.
Voor mij is het opgroeien van een pup ook het opgroeien van mij en Robert met de pup.
En het opgroeien van de andere 2 honden met de pup.
Dat er hier eerder pups zijn geweest betekent niet dat ik alles weet, dat alles herkenbaar is, dat ik alles hetzelfde doe.
Dakota is een uniek individu die bij ons is gekomen in de situatie zoals deze nu is met 2 oudere honden erbij.
Waarvan Beertje, ruim 10 jaar, nog maar een paar maanden bij ons in huis is.
Elkaar leren kennen en elkaar kunnen zien heeft 1 belangrijk basisingrediënt: Tijd !
Wij hebben die tijd, wij kiezen ervoor om die tijd daaraan te besteden omdat wij nog een hele tijd willen genieten van een ontspannen opgroeiende Dakota in ons leven.