Waanzinnige flappers heeft Dakota aan weerszijden van haar hoofd hangen.
Zachte, soepele oren die haar hoofd completeren.
Subtiel kan ze die oren laten bewegen. Opvallend zijn ze in haar communicatie.
Het meest wonderbaarlijke onderdeel van haar oren vind ik dat kleine huidflapje aan de buitenkant van haar oren.
Katten hebben dat ook, veel hondenrassen en vleermuizen zijn er van voorzien.
Een huidplooi die een buideltje vormt en je ziet dat op het onderste gedeelte, achterzijde, van het uitwendige oor.
En dat buideltje, dat mysterieuze flapje, heeft een naam:
Henry's pocket.
Wat doet dat kleine buideltje?
De meningen van onderzoekers zijn tot op heden nog verdeelt.
Heeft het te maken met de plooibaarheid van het oor of heeft het een functie bij het verwerken van binnenkomende geluiden en tonen?
Ik vind dat het de oren van Dakota nog mooier maakt en wonderlijk bovendien.
Prachtig onderdeel van haar lijf, die oren.
Karakteristiek voor haar uitstraling op verschillende momenten.
Zoals ze haar oren naar achteren kan laten vallen, volledig ontspannen, op het moment dat ze op schoot ligt en haar ogen dichtdoet en in slaap valt.
Zoals ze haar oren van haar hoofd af kan dragen op het moment dat ze iets heel interessants ziet of wanneer ze 1 van de andere honden uitdaagt tot spel.
Zoals ze los langs haar hoofd hangen en ze met haar neus in de wind indrukken opdoet en dat dan heel subtiel de puntjes van haar oren meebewegen met een vleugje wind.
Zoals ze haar oren kan laten flapperen, met dat specifieke geluid, wanneer ze haar hoofd heen en weer schudt.
Wanneer haar hoofd ligt lijken ze soms te staan om na het optillen van haar hoofd weer naar hangende positie te gaan.
Ik ben dol op die oren !
Comentários