Ik kneep hem
Ik ben in rustmodus gegaan. Pijnklachten in mijn rechterbeen en het ongemakkelijke lopen is weer present.
Plannen hebben een andere route gekregen.
Er is werk aan de winkel om lijf en hoofd in mijn passende balans te brengen.
Het is deels vergelijkbaar met wat ik een paar maanden geleden heb ervaren en er zijn dingen totaal anders.
Het voelt niet als 'terug bij af', want dat is het niet. Ik ben een paar weken verder, dus dat past niet.
Het is een nieuw hoofdstuk waar ik de titel nog niet van weet.
De alinea's zijn zich aan het vormgeven en daar zit een pijnlijk randje aan.
1 van de dingen die ik als anders ervaar zijn de pijnaanvallen die ik heb meegemaakt.
Naast een continue krampachtig en zeurend gevoel in mijn rechterbeen waren er op plotselinge momenten dusdanige pijnscheuten voelbaar die ik niet kon voorkomen en waar ik geen verlichting aan kon geven.
Ik ben nu continue thuis aanwezig en de honden laten zien hoezeer ze de disbalans in de gaten hebben.
Zij geven een eenvoudig en doeltreffend voorbeeld; ogen dicht laten vallen wanneer het nodig is, ademhalen en doen wat mogelijk is. Iedere dag opnieuw, een nieuwe kans, een nieuw moment.
Ik lig in de luie lederen stoel die in de serre staat.
Zo'n stoel die verstelbaar is met een uitklapbare voetensteun en rugleuning die naar achteren bewogen kan worden zodat je in een licht gebogen ligpositie komt te zitten.
De honden liggen ook in de serre, in het hondenbed en op het kleed.
Ik kijk naar buiten.
De bloeiende Magnolia die zacht verlicht wordt door een aantal zonnestralen is fijn om naar te kijken.
De mussen, koolmezen, merels en duiven die aan het eten zijn en zich wassen in het vogelbad voor het raam is een lust voor mijn oog.
En dat is in 1x voorbij, PIJN.
Ik lig strak in de stoel, begin te zuchten en te puffen.
Tranen rollen over mijn wangen.
Mijn rechterbeen gaat van gestrekt liggen, naar gebogen stand en weer terug naar gestrekt.
Ik weet niet hoe ik dat been moet houden om deze pijn kwijt te raken, het gaat niet.
Er komt zoveel spanning in mijn lijf dat ik met mijn linkerhand keihard in de lederen leuning knijp.
Dan voel ik dat Duggan met zijn bovenlijf op mijn rechterbovenbeen en gedeelte van mijn bovenlijf komt hangen, heel voorzichtig, heel doeltreffend.
Dan voel ik iets anders bij mijn voeten gebeuren. Ik kijk en in een flits zie ik dat Dakota haar kop op mijn enkels heeft gelegd.
De pijn schiet verder door mijn lijf en ik knijp met beide handen keihard.
Die linkerhand nog steeds knijpend in de leuning en ineens daar ook een andere sensatie.
Weer in een flits, tot de volgende pijnscheut, zie ik dat Beertje zich zittend op 1 bil en hangend tegen de kast naast me heeft genesteld en zij likt af en toe aan mijn vingers.
Ik voel dat ik met mijn rechterhand ook knijp, maar ik weet niet in wat.
Totdat, na een minuut of 10, ik mijn ogen goed open doe en zie dat ik Duggan vast heb.
De aanval is over, maar mijn handen knijpen nog.
Ik zie dat ik Duggan heel hard knijp, ik heb een stuk vacht en huid vast aan de zijkant van zijn hals. Zijn kraag.
Mijn vingers zijn wit van de krachtinspanning en hij ligt roerloos, rustig ademend en zacht kijkend naar mijn gezicht, op mijn bovenlijf.
Dakota kwispelt in de rondte en Beertje is ook weer in beweging. Die 2 dartelen wat door de serre, ondertussen steeds even kijkend naar mij.
Ik laat Duggan los, hij likt aan mijn handen en hals en heel voorzichtig beweegt hij alle 4 zijn voeten weer op de grond.
Hij schudt zich uit, kijkt nog even naar me en gaat weer in het hondenbed liggen.
Ik zit ondertussen wat rechterop, ze houden me in de gaten.
Dat geeft een heel geruststellend gevoel.
De spanning zakt, ebt weg.
Een grote glanzende merel spettert in het vogelbad.
De houtduif beweegt als een kickbokser over het voederplateau en jaagt de tortelduif aan de kant.
Ik bedank de honden voor hun hulp en geduld.
Een nieuw moment; ik laat me achterover zakken en sluit mijn ogen, tijd voor een tukje.
Voor nu; het gaat beter, pijnaanvallen zijn een week uitgebleven.
Been voelt soepeler aan, er lijkt meer beweging in te komen. Ik merk vooruitgang.