Intelligent & Hond
Het nieuwe werk wat ik doe is verfrissend voor mijn brein en zorgt voor nieuwe ervaringen. Degene die daar een hoofdrol in vervult is Dakota.
Ik werk een paar dagen per week, tijdens het broedseizoen, met haar of Labrador Duggan op locaties waar we ervoor zorgen dat er geen meeuwen gaan broeden.
We veroorzaken daar onrust en rumoer door er te zijn en te bewegen en maken de locatie onaantrekkelijk voor de meeuwen om daar rustig te gaan nestelen en broeden.
Het huidige werkterrein is een industrieterrein en daar werken we volgens veiligheidseisen.
Ik draag veiligheidskleding en Dakota heeft daar ook een fluorescerend veiligheidsvest aan.
Deze locatie bezoek ik alleen met haar.
Dit werk is Broedpreventie met inzet van jachthonden.
De Pointers, Setters en Spaniëls, bewegen volgens een patroon wat voor de meeuwen meteen herkenbaar is als een bedreiging.
Dakota is een Staande hond, een hond die aanwijst (point) waar de vogel zich bevindt en het vervolgens op kan laten vliegen.
Haar patroon van bewegen is rennend slagen maken en in die beweging kan ze plots stilstaan wanneer de geur van een vogel in haar neus komt.
Het bewegen is wat ze altijd doet.
Op het project waar we nu werken, is ze voornamelijk aangelijnd aan de flexlijn van 10 meter.
Dit heeft te maken met de veiligheid van die locatie. En ook aan die lange lijn, maakt ze die bewegingen in het klein.
Ze beweegt mooi heen en weer, vlot en soepel. Voldoende actie van haar op de grond om de meeuwen te laten beseffen dat het object waar we voor ingezet worden onaantrekkelijk blijkt te zijn om een nest te gaan bouwen.
Het object waar we omheen lopen heeft een plat dak waar een aantal elementen op staan die zeer aantrekkelijk zijn voor de meeuwen om op te rusten en waar ze ook willen broeden. Het personeel op dat bedrijf ondervindt, aan den lijve, tijdens nestel- en broedtijd hoe territoriaal de meeuwen dan zijn.
De opdracht voor dit seizoen is om dat dak vrij te houden, zodat er wel veilig gewerkt kan worden komende maanden.
Een dak, dan heb ik het over de hoogte ingaan. Een open stalen trap, van 3 x 13 treden en 3 plateaus en volledig voorzien van half open treden.
Opdrachtgever had al aangegeven dat hij niet verwachtte dat de honden, die dit project lopen, naar boven zouden gaan.
Dus is er ook alternatieve apparatuur op het dak geplaatst om de meeuwen het signaal te geven dat het niet aantrekkelijk is om daar te gaan broeden.
Ik loop dan zelf een paar keer per dienst de trap op om de activiteit op het dak te inspecteren.
Dakota wacht dan in de auto, die staat naast het object geparkeerd als onze pauzeplek.
De 1e werkdag heeft ze mij een aantal malen gadegeslagen terwijl ik in mijn oranje overall en andere persoonlijke beschermingsmiddelen de trap op en afliep.
De 2e werkdag zag ik dat ze naar de onderzijde van die trap liep en daar stil ging staan.
De onderste treden besnuffelen, naar boven kijken en zelfs de eerste 2 treden opliep.
Ik zag een kans.
Ze draagt op het terrein een tuig en ik heb op dat moment daar een handvat met musketon aan bevestigd.
Op die manier kan ik haar kort naast me vasthouden en kan ik haar op, bijvoorbeeld, een trap begeleiden en zelfs licht optillen.
Ik positioneer mezelf aan de buitenzijde van de stalen trap en Dakota rechts van me aan de binnenzijde.
De trap loopt langs de muur van het object omhoog, dus zij heeft de dichte wand naast zich.
Ik begin stap voor stap de trap op te gaan en ze loopt rustig mee.
1e plateau bereikt en ze gaat vloeiend door naar trap 2. Volgende plateau en trap idem dito.
Dan nog een plateau en een draai het dak op en dan nog een betonnen dichte trap van 15 treden.
Zonder moeite, geen schroom. Ik was verbaasd.
Dit had ik niet verwacht.
Het is een prachtige ontwikkeling voor het werk daar, want een hond aanwezig op dat dak kan het verschil maken in de preventieopdracht.
En ook daarboven doet ze, net of ze nooit anders heeft gedaan, haar werk.
Ik weer verbaasd en trots ook. Wat een dapperheid en nuchterheid van haar.
De route naar beneden verliep ook zo soepel.
Ook Dakota weer aan het korte handvat, ze mag absoluut niet snel en met vaart van deze trap aflopen.
Het is echt hoog en je kunt overal door de trap heen kijken, het deert haar niet.
Ze volgt mijn tempo, alsof ze dit dagelijks heeft gedaan.
En weer maakte verbazing zich meester van me en een gevoel van saamhorigheid ook.
Het is heel bijzonder om te ervaren dat we dit vertrouwen hebben in elkaar en dat we beiden ook over een portie lef beschikken.
1 of 2x per dienst gaat ze mee naar boven, ondertussen ook met speciale schoenen aan.
Zo zijn haar voeten goed beschermd en ook dat doet ze met het grootste gemak.
Genieten om op deze manier haar talenten in te zetten en te zien dat ze het naar haar zin heeft. Ze denkt na en ze denkt mee.
Wanneer ze meeuwen ziet landen op een plek die vlakbij het object ligt, dan gaat ze daar ook naartoe om ze weer in beweging te zetten.
En om het nog sterker te vertellen; wanneer ze even de auto uitgaat op de parkeerplaats elders op het terrein, laat ze de meeuwen met rust.
Ik ben weer overtuigd, de intelligentie van de hond is waanzinnig.
DDA-Preventieteam : DDA staat voor Dakota, Duggan en Annelies. Dit idee is mooi bedacht door mijn vriendin die ook Annelies heet. Ik ben gek op dit soort dingen.
En wat betreft Labrador Duggan. Voor een Labrador Retriever is dit werk niet alledaags.
Dit heeft te maken met het beweegpatroon wat wezenlijk anders is dan de Pointers, Setters en Spaniëls.
Duggan gaat met mij mee werken op kleinere bouwterreinen waar veel materiaalopslag is en op grote braakliggende terreinen.
Hij blijft meer in mijn buurt lopen, uit zichzelf, op de kleine terreinen. En hij is zeer snel te stoppen en ik kan hem ergens op laten springen, op stapels bouwmateriaal bijvoorbeeld.
Op de grote open terreinen pakt hij wel ruimte met rennen en bewegen en kan ik hem op mijn stem- en fluitsignalen allerlei kanten opsturen.
Aangezien hij dit beheerst en daar veel lol in heeft is hij uitermate geschikt om ook deel te nemen aan dit werk.
We zijn net begonnen en het is duidelijk dat dit op ons lijf is geschreven.
Het project waar we nu werken, daar mag niet gefilmd en gefotografeerd worden.
Zodra ik elders werk met 1 of beide honden en de toestemming daar wel is, dan zal ik zeker eens wat beelden schieten.
En laat ik niet vergeten om Beertje te vermelden, zij kan op een toekomstig project ook mee als toezichthouder. De kans is zeer groot dat ik dan met de drie honden een team vorm en dat ze ook daadwerkelijk momenten meeloopt op bijvoorbeeld een groot terrein met overzicht.
En dan valt alles, zoals de honden en ik samen bewegen, op zijn plaats.