Dakota loopt op bepaalde momenten tijdens de wandeling mee aan de flexilijn.
Merendeels loopt ze los en wanneer we aan de slag gaan met oefeningen en apporteerwerk maak ik gebruik van een korte jachtlijn.
De flexilijn vind ik niet comfortabel passen aan een halsband en daarom bevestig ik die bij voorkeur bovenop een tuig wat zij dan draagt.
Nu ze goed is gegroeid heb ik een tuig voor haar gekocht wat de schouders mooi vrij laat en een stevige ring aan de bovenzijde om de lijn aan te bevestigen.
Ik kies voor een flexilijn, een rollijn, omdat ik heel onrustig word van het lopen met een andere losse lange lijn.
Een lange lijn die achter de hond aansleept rol ik toch met regelmaat wat op en ik merk dat ik heel veel armbewegingen maak om te kunnen wandelen met zo'n lijn.
En het is mij meerdere keren overkomen dat die lijn door smerige substanties glijd zoals hondendrollen en dan gleed dat vervolgens weer door mijn handen of langs mijn broek.
Met al onze andere honden maakte ik ook al gebruik van een flexilijn met daarbij de opmerking dat ik altijd buiten de bebouwde kom wandel met mijn honden.
In de polders en buitengebieden is er overzicht en kunnen we lekker doorstappen. Er zijn weinig tot geen obstakels waar de lijn achter kan blijven haken.
De flexilijn zet ik heel functioneel in, de hond heeft gecontroleerde bewegingsruimte op het moment dat los mee lopen naar mijn idee niet verantwoord is op dat moment.
Dakota heeft geleerd te wandelen aan de flexilijn. Destijds als pup heb ik haar daar al kennis mee laten maken.
Sinds 3 maanden zie ik aan haar dat ze regelmatig in de jachtstand komt te staan tijdens onze wandelingen.
Wanneer dat gebeurt en ik zie dat ze daar meerdere keren voor kiest dan wandelt ze verder mee aan de flexilijn.
Zij is een type jachthond die er ineens voor kan kiezen dat ze haar neus letterlijk moet volgen en in een paar seconden tijd is ze vele meters verderop aan het rennen op een weiland.
Op het moment dat ik merk tijdens een wandeling dat ik haar meerdere keren op het fluitsignaal of mijn stem moet stoppen om haar actie door te zetten, kies ik voor rust en overzicht.
Dan gaat de flexilijn vast aan het tuig.
Wellicht kan ze op een ander stuk van de wandeling weer los, soms ook niet en blijft ze de rest van de wandeling aan de lijn.
Rust voor beide partijen, zij kan snuffelen en stilstaan om nog eens te kijken over de weilanden.
En voor mij heel belangrijk, ik val haar niet lastig met allerlei verbale fratsen of fluitsignalen om haar bij me in de buurt te houden. Dat is krampachtig gedoe en dat wil ik niet.
Ik zou er zomaar voor kunnen zorgen met dat gedoe dat ze juist verder bij me vandaan wil lopen, dat is toch niet de bedoeling voor ons contact en de wandelingen samen.
Dakota paradeert nu rond in een AnnyX Fun tuig.
Het model is een gevoerd Y-Tuig en is verstelbaar langs de hals en rond de borst.
Rond de borst klik je het vast met 2 stevige klikgespen.
Lichtgewicht en eventueel voorzichtig te wassen in de machine.
Ik ben op dit type tuig uitgekomen na een tip van een cursist.
Zij heeft ook dit type tuig voor 1 van haar Draadhaar Vizsla's en aan de hand van die ervaring werd ik ook enthousiast.